Sunday, April 15, 2007

Τινέιτζερ ξανά


-Πότε βγήκες τελευταία φορά σε μαγαζί όπου η κατα μέσο όρο ηλικία των θαμώνων ξεπερνούσε κατά τουλάχιστον πέντε χρόνια τη δική σου;
-Πολύ περίπλοκα το έθεσες πάλι, αλλά δε θυμάμαι. Συνήθως αποφεύγω τέτοια μέρη. Κάτι με πιάνει. Πες το φόβο ότι δεν μπορώ να ξεγελάσω το χρόνο; Κάπως έτσι. Γιατί;
-Βρίσκομαι σε club (αγγλικού) πανεπιστημίου με δυο φίλες΄ 25 και 28, και η μέση ηλικία στο indie πάρτυ είναι 20. Μου ζητάνε ταυτότητα στην είσοδο (σαν απόδειξη ότι είμαι άνω των 18) και πετάω στα σύννεφα. Ούτε στα 18 μου δε με περνούσανε για 18, τουλάχιστον 20 λέγανε δείχνω, και τώρα με ένα πιο ανοιχτόχρωμο μαλλί και πιο rock-indie εμφάνιση ξεγελάμε το χρόνο και τους πορτιέρηδες; Ρίχνω μια ματιά πίσω και έχουν ζητήσει και στις φίλες μου ταυτότητα. Κουφάλα χρόνε και πορτιέρηδες, απόψε θα πεθάνετε παρέα! Στα σύννεφα και οι τρεις.
Μέσα, το ίδιο σκηνικό από ηλικίες και μουσική που γουστάρουμε: indie rock με λίγο electro και ελάχιστο rnb. Σχεδόν μόνοι στην πίστα, γουστάρουμε τρελά και του χρόνου του κάνουμε το μνημόσυνο.
Σε μισή ώρα η πίστα έχει γεμίσει, χορεύουμε και τραγουδάμε -μαζί και τα emos και γενικότερα όλη η πιτσιρικαρία που αποτελεί το 90% του πληθυσμού στο venue. Όμως δεν περνάει πολλή ώρα για να αρχίσουν τα παρατράγουδα. Τα πιτσιρίκια έχουν αρχίσει να πίνουν και να κάνουν... ε, ό,τι κάναμε και εμείς στην ηλικία και στη φάση τους. Ένα ποτήρι μπύρας χύνεται στο πόδι της φίλης μου από μηρό μέχρι φτέρνα, το αριστερό μου πόδι έχει λιώσει από το απρόσεχτο παραπάτημα των πιτσιρικιών και η δεύτερη φίλη έχει φάει το σπρώξιμο της ζωής της. Βάλε και δυο-τρια αγάμητα εσαεί 19χρονα να στην πέσουνε, σε δέκα λεπτά είμαστε έξω. Ξενέρωμα. Θυμόμαστε γιατί δεν είμαστε ακόμα στο πανεπιστήμιο. Ωραίο το στιγμιαίο συναίσθημα του να ξεγελάς τον χρόνο, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα ιδανικό. Δίδαγμα;
-Μην βγαίνεις σε μαγαζιά που ο μέσος ηλικιακός όρος δεν ξεπερνά τα 25;
-Όχι άσχημα. Βαθύτερο;
-Πες το. Κουράστηκα.
-Το χρόνο μπορείς να τον ξεγελάσεις εύκολα, αγάπη, όπως και τους πορτιέρηδες και τα πιτσιρίκια. Το δύσκολο είναι να ξεγελάσεις τον εαυτό σου.
-Βαθύ.
-Σαν το τραύμα στο πόδι μου. Γαμώ τα emos μου!

1 comment:

Eleni Zoe said...

Ha ha!

Love it! And I have had the same experience oh so many times!

But cool! Emos and indie-rock? Sounds like my kind of place. (Just make the men older and the maximum capacity lower and I am there!)