Thursday, November 6, 2008

Το ελληνικό δράμα του Μακέιν... και όχι μόνο


Αχ, έρμε Μακέιν, δεν ήξερες, βρε, δε ρώταγες, που σαράντα χρόνια προσπαθούσες να εκλεγείς πρόεδρος και δε σου καθόταν, και τώρα που σε βάλαν οι δικοί σου σου 'κατσε αντίπαλος ο γκαγκανιασμένος ο οδοστρωτήρας που και με το θεό να' βαζε αντίπαλο μια εικοσαριά πολιτείες θα του τις έπαιρνε.


Μην αναρωτιέσαι, αναγνώστη, τι έφταιξε και μην υποπέπτεις σε φαλκιδεύσεις των επιχειρημάτων τύπου άσπρο-μαύρο σαν το τραγούδι της Αλέξιας, δεξιάς- αριστεράς ή προγραμματικού λόγου, ντόκτριν που το λέμε αλλιώς και στο Αμέρικα, για το τι έφταιξε και ο κακόμοιρος ο μπάρμπας δεν κατάφερε να εκπληρώσει το όνειρο της ζωής του. Την απάντηση στην έχω εγώ και βρίσκεται πολύ εγκύτερα από ότι φαντάζεσαι, μέσα στην ίδια μας τη χώρα. Άσε που άμα με είχε ρωτήσει εμένα το μπαρμπάδι θα του το εκμυστηρευόμουνα γιατί δεν είμαι και καθόλου κρυψίνους από τη φύση μου, να γλίτωνε και τόσα λεφτά και υπογλώσσια.


Η απάντηση, αναγνώστη μου εντοπίζεται στο γηγενές βιολογικό φαινόμενο που χρόνια και ζαμάνια τώρα τυραγνάει τον πολιτικοκοινωνικό βίο της χώρας. Όχι δεν είναι σεισμός, δεν είναι η οικονομία, δεν είναι ούτε οι πλημμύρες. Αγαπητέ μου αναγνώστη, απ' όλες τις πολιτείες των Η.Π.Α. που θαρρείς ότι επέλεξε ο Μητσοτάκουλας να υποστεί την τρίτη εγχείρηση κοιλιακού ανευρύσματος στο σημείο που όλοι οι άνθρωποι έχουμε καρδιά και ο ΄γκαντεμόσαυρος λιθάνθρακα; Έλα, βρε, πέστο, κάτω απ' τη γλώσσα το' χεις... Στην Αριζόνα, αναγνώστη μου, στο Φοίνιξ, την πρωτεύουσα και έδρα του μπαρμπά-Μακέιν.


Και σε ρωτώ κλείνοντας. Εδώ δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο διάβα του λίβα που καίει τα σπαρτά ή ίδια η ζωή, που απορώ πού την κρύβει την ουρά ο δεινόσαυρος-λίβας, που κατά τα άλλα ζωή να ' χει ο άνθρωπος-νοσφεράτου, θα του αντιστέκονταν 56 εκατομμύρια ρεπουμπλικάνικες ψήφοι;Εεεε;