Χαϊλέ Μπιγιονσέ

Εκεί που πάω να συνέλθω από τη δημοσίευση του φιλοσοφικού μανιφέστου του Νίκου Καρβέλα, «Πιστεύω», αναγνώστη, μου σκάει μια είδηση από τα εξωτερικά και με κάνει να το ξανασκέφτομαι σοβαρά το πράγμα να την κάνω για την Αραπιά, και σου’ χω και επιχειρηματολογία.
Εν Αιθιοπία εν αρχή λοιπόν ο λόγος, όπου η Αμερικανίδα Μπιγιονσέ (μην την μπερδεύεις με την Ελληνίδα ομόλογό της, Μπριζολέ) συμμετείχε στον εορτασμό για το Millennium που γιορτάσανε προσφάτως οι φίλοι και σύμμαχοι Αιθίοπες. Πρώτον έρχομαι να παρατηρήσω, αναγνώστη μου, ότι και πολύ νωρίς το θυμήθηκαν, ποτέ δεν είναι αργά! Τι είναι εφτά χρονάκια μπροστά στα εκατομμύρια που μετρά ο πλανήτης μας; Άσε που αν οι προφητείες του πατέρα Μάξιμου για τη Δευτέρα Παρουσία –του γενειοφόρου με την πλατινιένα επιτυχία «το Ναυτάκι» ντε- επαληθευθούν, αυτούς τους κωλόφαρδους θα τους πιάσει εφτά χρόνια μετά! Μήπως να μετοικήσουμε σωρηδόν στη Μαύρη Ήπειρο, μπας και γλιτώσουμε μια εφταετία ζωής; Όχι τίποτα άλλο, αλλά το 2018 θα βρίσκομαι στην πιο παραγωγική ηλικιακή περίοδο της ζωής μου σύμφωνα με έρευνες, αμαρτία δεν είναι να μου φάει την καριέρα ο Αντίχριστος; Οπότε πάω Αιθιοπία και πιάνω την καλή ενώ εσείς θα καίγεστε στα τάρταρα της κολάσεως, άπιστοι προσκυνημένοι.
Βέβαια, ο εορτασμός αυτός γεννά και άλλες ευκαιρίες, βλέπε τη Μπιγιονσέ. Την εν λόγω αοιδό, το 2000, τότε που γιορτάζαμε το δικό μας Millennium ντε, δεν την ήξερε ούτε η μάνα της, ούτε φωνητικά στη Μπρίτνεϊ δεν της δίνανε να κάνει. Οπότε σου λέει αφού δεν μπόρεσα να σφραγίσω την αλλαγή της χιλιετίας παγκοσμίως και στη χώρα μου, το κάνω στην Αιθιοπία• δεν κατάλαβα, είμαι ή δεν είμαι διεθνής φίρμα; Το πρόβλημα βέβαια θα δημιουργηθεί αν –φοβού τη Μπριζολέ- όλοι οι άλλοι επαγγελματίες που δεν μπόρεσαν να σφραγίσουν με την παρουσία τους τη χιλιετία εν Ελλάδι το πάρουν πρέφα και αρχίσουν να ψάχνουν μπουλουκηδόν πτήση για Αιθιοπία. Θα μείνουν η Κατρίτση, η Λαμπίρη, η Μπήλιω και η άλλη με την ελιά στο Star να καλούνται αναμεταξύ τους, γιατί μη νομίζεις, αναγνώστη, το μισό εγχώριο Jet set δεν το χει σε τίποτα να βάλει τσάρτερ για Αντίς Αμπέμπα. Και τότε θα ναυαγήσουν τα σχέδια μου να είμαι ο μόνος διαπρέπων Έλληνας μετά το 2018 στην τιμημένη χώρα των μαραθονοδρόμων και του ηρωικού αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ. Ρουφιάνα Μπιγιονσέ, μια ιδέα είχα και εσύ πας να με καταστρέψεις. Τελικά χίλιες φορές η Μπριζολέ, που είναι και ακίνδυνη. Better the devil you know, που λεν και οι φίλοι μου οι Εγγλέζοι.
Επίσης να θυμηθώ να στείλω e-mail στον πατέρα Μάξιμο με διευκρινιστική ερώτηση για το τι συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση, όχι τίποτ’ άλλο, μην ξενιτεύομαι και τζάμπα!

Allons enfants de la Patrie!

-Καλά δεν το πιστεύω ότι κάθεσαι σπίτι σου ήρεμος;
-Γιατί, τι θα ’πρεπε να κάνω μεσημεριάτικα; Να χορεύω;
-Παιδί μου, ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια που διαπρέπουν στο εξωτερικό επιστρέφει και πάλι για συναυλίες στην μητέρα Ελλαδίτσα κι εσύ δεν έχεις βγει στις ρούγες και τα δισκοπωλεία να προμηθευτείς εισιτήρια;
-Κοίτα, το γεγονός ότι η Μούσχουρη πμέσα σε 1,500 χρόνια κατάφερε να πουλήσει εκατομμύρια δίσκους δε λέει και πολλά. Και οι πυραμίδες είναι #1 σε επισκεψιμότητα, αλλά έχουν και 5,000 χρόνια που στέκονται εκεί, έτσι; Και χωματερή να’ τανε, μόνο που υπάρχουν τόσα χρόνια, θα πήγαινες τα τις δεις.
-Ποια Μούσχουρη, Πυραμίδες και χωματερές, μωρέ; Για άλλο αστέρι σου μιλάω.
-Επίσης και το ότι ο Sakis έκανε μια συναυλία…
-Πριν θάψεις το μισό star system ο Νικόλας ο Αλιάγας είναι που κάνει τις συναυλίες.
-Α, καλά και δε το λες τόσην ώρα να πάρω το sleeping bag να στηθώ έξω από τα Virgin που, δε μπορεί, θα ’χει καμιά ουρά χιλιομέτρου για να προμηθευτείς τα μαγικά χαρτάκια και να περάσεις καλύτερα κι απ’ το να ήσουν καλεσμένος στο «Πάρτυ της ζωής σου»;!
-Διακρίνω μια τάση ειρωνείας;
-Μπα, ιδέα σου! Ποιος δε θα ’θελε να παρευρίσκεται σε μια εκδήλωση όπου ένα ατάλαντο ψώνιο που νομίζει ότι έχει κοροϊδέψει μια ολόκληρη χώρα ότι είναι φίρμα σε μια άλλη χώρα δοκιμάζει να εκτελέσει live τη μοναδική από τις εφτά τέχνες που νόμιζε ότι του είχε γλιτώσει;
-Τέχνες και μαλακίες! Από κακία τα λες αυτά! Ο Νίκος και φίρμα είναι και ταλεντάρα, και έχει τραγουδήσει με τις μεγαλύτερες φίρμες του πλανήτη στο show του.
-Εμένα ο Γάλλος ο συγκάτοικός μου στο Λονδίνο άλλα μου έλεγε πάντως. Ότι στο Παρίσι τον έχουν για πολύ μεγάλο νούμερο το Νικόλα, όπως επίσης για την ευφυΐα του λένε ότι δεν έχει προταθεί και για το Nobel Φυσικής!
-Αυτά είναι κακίες των οχτρών του ελληνισμού. Πάντα το’ λεγα ότι αυτοί οι Γάλλοι είναι βαποράκια της νέας τάξης πραγμάτων! Μη σου πω ότι μας εχθρεύονται και μας πολεμούν επειδή είναι και απόγονοι των Νεφελίμ! Σαν κατεψυγμένα λαχανάκια Βρυξελλών μας βλέπουν οι αδικιορισμένοι! Ο Νικόλας προσπαθεί να εκπολιτίσει τους βάρβαρους κι αυτοί να τον έχουν βάλει στο μάτι!
-Κοίτα, ό,τι και να λες κάλλιο το χω να ακούω επί 24ώρου βάσεως τον Ευτύχη Μπλέτσα να τραγουδάει «το πιο όμορφο στιφάδο- το δοκίμασα στο Φισκάρδο» παρά να τρέχω πάλι στον ψυχαναλυτή εκτάκτως. Θα μου την πληρώσει ο Νίκος τη συνεδρία; Γιατί αν μου εξασφαλίσει τη συνεδρία να το συζητήσουμε.
-Ακρότητες πάλι! Εγώ θα πάω στην επόμενη συναυλία του Νικόλα για να πάω κόντρα στη νέα τάξη πραγμάτων και το μυστικό σχέδιο αφανισμού του ελληνισμού.
-Να πας και να περάσεις και καλά. Πάντως αν είστε μόνο εσύ, ο Νίκος και η Ρούλα Βροχοπούλου επειδή δε θα ’χει μείνει αλλού να πάει για να στείλει μήνυμα στον Αλβανό αντρούλη- μπακλαβά, να ξέρεις ότι τον υπόλοιπο ελληνισμό δεν μας έχουν απαγάγει οι Νεφελίμ.

ελ-ΟΧΙ!-μ

-Χρόνια πολλά!
-Άργησες δυο βδομάδες, αλλά συγχωρεμένος! Να ’σαι καλά, κι εσύ ό,τι ποθείς!
-Τι άργησα μωρέ; Σήμερα είναι η 28η!
-Καλά για την 28η οι ευχές; Τι είμαι η Σοφία Βέμπο; Νόμιζα με θυμήθηκες για να γενέθλιά μου!
-Όλη η Ελλάδα γιορτάζει σήμερα, τουρκόσπορε! Το έπος του 40!
-Α, να το πούμε στη Μαριέττα Χρουσαλά να αλλάξει το όνομα της εκπομπής της εκτάκτως σε «Η Ελλάδα γιορτάζει».
-Δεν έχει εκπομπή η Μαριέττα σήμερα! Σα γνήσια απόγονος των Ελλήνων που έγραψαν το έπος του 40 το ’κλεισε το μαγαζί και πήγε στην παρέλαση. Όχι σαν και σένα που νοιάζεσαι μόνο για τον εαυτούλη σου.
-Εγώ συμπάσχω με τη μαθητειώσα νεολαία που τα κουβάλησαν Κυριακάτικα τα καημένα τα παιδιά να παρελάσουν κάτω απ’ τον ήλιο και τ’ αγιάζι.
-Έτσι ειν’ η ζωή! Μια κερδίζεις μια χάνεις. Άλλες φορές που κάνουν τετραήμερα που πέφτει η αργία Παρασκευή καλά είναι;
-Εσύ τώρα με ποιον είσαι;
-Εγώ είμαι με την Ελλάδα.
-Α, να το προσέξεις αυτό να μη σε δούμε ξαφνικά στο κανάλι του Καρατζαφέρη να διαφημίζεις βιβλία για το Μεγαλέξανδρο και τους Ελοχίμ.
-Την έχεσες πάλι τη συζήτηση. Δηλαδή όποιος τιμά το έπος του 40 είναι με τον Καρατζαφέρη;
-Μωρέ ποιος χέστηκε για το χοντρό με τα κοτλέ σακάκια; Να ρωτήσω κάτι άλλο που με τρώει;
-Πες το.
-Αυτό το έπος που λες τόση ώρα είναι σαν τα ομηρικά; Έμμετρο και με ραψωδίες; Και πως συνεννοήθηκαν τόσοι άνθρωποι και το γράψανε; Εμείς δεν μπορούμε να τα βρούμε για το ασφαλιστικό!
-Ε, ρε Ελοχίμ που σου χρειάζεται!

Το σύνδρομο του Χάνσελ και της Γρέτχεν

Παλιά το περιγράφανε σαν "κατοχικό σύνδρομο", αλλά η χρήση του έχει ξεφτίσει εδώ και κάτι δεκαετίες. Εγώ το αποκαλώ το σύνδρομο του Χάνσελ και της Γκρέτχεν. Είναι αναμφισβήτητα το σύνδρομο που πιάνει τους γονείς σου κάθε φορά που επιστρέφεις μετά από πολύ καιρό μακρυά από την οικογενειακή φωλιά. Αυτό που σε στουμπώνουνε με ό,τι διαθέτει παραπάνω από 1,000 θερμίδες τη μπουκιά προκειμένου να γίνεις σα θρεφτάρι έτοιμο για σφαγή στην ετήσια γιορτή του Βάαλ, κάτι σαν τον πρόγονο της μάγισσας στο παραμύθι των δυο Γερμανόπαιδων.
Ευτυχώς, ωστόσο, οι γονείς σου δεν έχουν αυτή την πρόθεση -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- απλώς η παθολογία τους αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι σαν λαός κατά γενική ομολογία δεν έχουμε μάθει να αγαπάμε δευτερογενώς. Δηλαδή με τον ίδιο τρόπο που οι γονείς μας πήραν ή δεν πήραν την αγάπη, τον βρεφογενή και ίδιου επιπέδου αντίληψης τρόπο "ταΐζω το παιδί επειδή κλαίει", και επειδή με αυτόν τον τρόπο πορεύτηκαν, έτσι συνεχίζουν το δρόμο προς την αιωνιότητα.
Η κατά τα άλλα συμπαθέσταση λόγω της ηλιθιότητας που τη διακρίνει κυρία Ρούλα Βροχοπούλου παρακαλάει τον Αλβανό κατά 30 χρόνια νεότερο σύζυγό της να γυρίσει πίσω και να συνεχίσει να τη δέρνει και να την εκμεταλεύεται, όχι μόνο επέιδή΄είναι από τη φύση της θύμα, αλλά και γιατί έχει μάθει ότι η αγάπη είναι θέμα πάρε-δώσε: σου δίνω χρήματα, μου δίνεις συντροφιά, και ενίοτε και λίγο ξύλο αν τύχει και μου βγεις κομμάτι αψύς παραπάνω.
Η φιλοσοφική λίθος λοιπόν προκειμένου να ξεπεράσουμε το σύνδρομο του Χάνσελ και της Γκρέτχεν αναίμακτα δεν είναι να βρουν οι γονείς έναν άλλο τρόπο για να δείξουν την αγάπη τους, αλλά να αντιληφθούν και κάνουν πράξη το γεγονός ότι η αγάπη δεν είναι κέρματα και τα παιδιά τους οι κουμπαράδες. Υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος εκεί, που δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε εντοπίσει.
Που μου θυμίζει ότι και οι γιατροί δεν έχουν εντοπίσει τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο κάπνισμα και τον καρκίνο του πνεύμονα. Και που επιβεβαιώνει ό,τι όλα σ' αυτό τον κόσμο τα κάνουν οι πολυεθνικές ασφαλιστικές, που υποστηρίζει και μια φίλη μου γιατρός. Και σκεπτόμενος το Χανσελογρετελοσύνδρομο, θα προσθέσω "και ο Σκλαβενίτης", δρ Ζωή μου!

Πλαστική για κόρες ακαμάτρες

Μιράκολο! Μιράκολο!
Σήκω, αναγνώστη, από τον καναπέ και την ανατομική καρέκλα γραφείου τώρα! Βγες στους δρόμους, πάρε τη σημαία που ΄χεις κρύψει από την προεκλογική περίοδο, έλα τώρα, σε ξέρω εγώ τι κουφαλίτσα είσαι, και άρχισε τους ξέφρενους πανηγυρισμούς. Δεν έχουν σημασία η σημαία ή τα χρώματα. Σήμερα θα καεί ο πελεκούδι. Γιατί; Μα καλά πάλι σε πήρε ο ύπνος πριν τις 2 προχθες το βράδυ;
Αλλά γιατί είμαι εγώ εδώ,βρε; Για να σε κρατάω ενήμερο στις κοσμοϊστορικές αλλαγές του πλανήτη: Η Καταλίνα, που λες, η πρωταγωνίστρια-πλάκα της κολομβιανής μετα-σαπουνόπερας "Χωρίς βυζιά δεν υπάρχει παράδεισος" τα κατάφερε! Μετά από τραβολοήματα και περαντζάδες στα σκοτεινά και ανήλιαγα κατώγια της Μπογκοτά, αφού πήγε με προαγωγούς και εμπόρους ναρκωτικών, πήρε ό,τι σε τριχωτό διέθετε την οικονομική επιφάνεια για να της χαρίσει αυτό που τόσο λαχταρούσε, πέρασε του Τεν-Τεν τα πάθη, τα κατάφερε και την έκανε την εγχείρηση! Σκάει η πρώην Μις Πλάκα 2007 μετά από δυο μήνες Πάμελα Άντερσον. Αλλά μετά, όπως και σε κάθε αρχαιοελληνικό δράμα, έρχεται ο κατήφορος.
Διότι επιστρέφοντας στο χωριό της η πλέον πλήρως προικισμένη χωριατοπούλα αντιμετωπίζει την κατακραυγή του κόσμου και του πρώην γκόμενου. Ο οποίος κάτι έκλαιγε για την αγάπη του που τον παράτησε αλλά δεν τον είδα να τον χάλασαν καθόλου και τα καινούρια μεμέ της Καταλίνα.
Και τότε η Καταλίνα αντιλαμβάνεται τι μεγάλο της λάθος. Διότι αφού το' βαλες που το' βαλες το βυζί, βρε κοπέλα μου, τι ήθελες να γυρίσεις στο χωριό; Είναι σαν να πας να αγοράζεις πράσινο ταγιέρ για να πας σε συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Σα να βάζεις χρωματιστούς φακούς επαθής για να ρίξεις γκόμενο σε φεστιβάλ τυφλών.

Συμπέρασμα, αναγνώστη: μπορεί χωρίς αυτά (τα βυζιά, ντε!) να μην υπάρχει παράδεισος, αλλά και μ' αυτά άμα δεν έχεις λίγη γκρι ουσία μες στη γκλάβα σου, χαΐρι δε βλέπεις. Είδες η Καταλίνα; αυτή ομόρφυνε το χωριό με τις χάρες της αλλά η αγνωμοσύνη του κόσμου θα την κατατρέχει μια ζωή στις ρούγες της Κόστα Μπράβα. Άντε τώρα να δούμε που θα της χρησιμεύσουν οι βυζάρες όταν θα σκύβει να μαζέψει τα μπαφόφυτα στο μποστάνι.