Sunday, March 22, 2009

Ο Ομπάμα Φιλέλλην


Βέβαια, διότι αν ήταν να παίρνουμε στα σοβαρά, αναγνώστα, τους τηλεδημοσιογράφους, άκρη δε θα βγάζαμε και χαΐρι δε θα βλέπαμε επίσης. Οπότε αφήνοντας Χατζηπρετεντεροτράγκηδες στην απέξω μπορείς χαλαρά να δεις πόσο ειλικρινής και φιλικός απέναντί μας είναι μεσομακροπρόθεσμα πάντα ο νέος πλάνετμαν ο Μπαρακομπάμα. Λυσσάξανε τα ζώα ότι όλοι οι πρόεδροι κάπτεν Αμέρικα που ποτέ επισκέφτηκαν την Τουρκιά ήρθαν κι από δω, για να μη διαταράξουν τις ισορροπίες. Σου λένε δηλαδή χωρίς να ντρέπονται μπροστά στα μούτρα σου ότι οι σχέσεις μας με την Αμερική σε σύγκριση με την Τουρκιά είναι εντελώς ισορροπημένες. Όλες αυτές τις φορές δηλαδή που στήναμε κώλο ως τώρα και φτάναν οι Τουρκαλάδες μέχρι τη Ραφήνα και κανείς δεν έλεγε κουβέντα, οι σχέσεις ήταν ισορροπημένες, και επίσης ότι δική σου αυταπάτη ήταν, φοβικέ Έλληνα, ότι το Αμέρικα έκανε πλάτες στους Τούρκους.
Ο Ομπάμας θα 'λεγα αναγνώστη μου, ότι είναι πολύ ειλικρινέστερος των άλλων (που δεν ήταν και πολλοί μη φανταστείς, ο Μπιλ ο σαξοφονιάς και ο Αϊζενχάουερ, δε μας καταδέχτηκε και κανένας άλλος αν δεν απατώμαι). Κι αυτό γιατί αντί να μας κοροϊδέψει με φανφαροεσπερίδες και στεφάνια στον άγνωστο το στρατιώτη μας δείχνει κατάμουτρα ότι η Αμερική μας έχει και χεσμένους σε σχέση με την Τουρκία, που είναι η πραγματικότητα εδώ και αιώνες. Στο δικό μας το χέρι είναι να το πάρουμε χαμπάρι και αντί να παρακαλάμε και να κλαιγόμαστε για δώσε και μένα μπάρμπα (Σαμ πάντα) καρναβαλίστικες επισκέψεις- πομφόλυγες, να δούμε τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους.
Τραγούδι του κυριακάτικου τραπεζιού:
Κάθε πρωί που κίναγα να πάω στην Τουρκιά, φεύγαμε με τη Χίλαρυ την κιμπάρισα,
κάθε πρωί σκαρώναμε μαζί με τον Ταγίπ, να φτάσουνε οι Τούρκοι μέχρι Λάρισα!!
(προαιρετικό): κι αρμενίζανε στο πέλαγο φρεγάτες του Ταγίπ...
κι ύστερα εφ δεκάξι, που 'χαν πετάξει ,στο εφ άι αρ
φτάσανε της Ραφήνας, μα εκεί ο μήνας έχει εννιάάάάάά!!

Friday, March 20, 2009

Εαν ταις γλώσσαις των ανθρώπων μιλώ και των αγγέλων...

Στο δρόμο μου για το Δρομοκαΐτειο βρήκα την παραπάνω αγγελία τοιχοκολλημένη έξω από το σταθμό Μετρό του Αιγάλεω. Αν κανείς καταλάβει τι διαφημίζει ο ξυγγράφων, ας μας ανοίξει κι εμάς τα μάτια!

Wednesday, March 18, 2009

Καφές με τον Τσαρούχη ή κάτι δεν πάει alpha-δι!


Όταν ανοίγεις, αναγνώστη, πρωινιάτικα τηλερόραση και βλέπεις Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, λες με το μισογλαρωμένο μάτι και τον κατήμαυρο καφέ στο χέρι "πώς πήγε το άτιμο το χέρι Σκάι ή ΕΡΤ3 αχάραγα" και συνειδητοποιείς ότι έχεις βάλει Μενεγάκη, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Διότι όταν μετά από δεκαπέντε χρόνια σόλο Πέγκυ Ζήνα, Νότη Σφακιανάκη και Βασίλη Καρρά, σου 'ρχεται ένα πρωί εθνική πινακοθήκη και κουβέντα για το Χατζηκυριάκο-Γκίκα, τότε ή η Ελένη όντως μας δούλευε τόσα χρόνια και κρύβει μέσα της μια μικρή Ντεριντά ή κάτι εκεί στα βαυαρικά λημέρια του Alpha δεν πάει καλά. Θα ξεχάσουμε δηλαδή κι αυτά που ξέραμε!


Πινδαρικό δίστιχο της ημέρας:
Και με τη Λαμπράκη Βαυαροί χωροφυλάκοι
στης Κάντζας τα στενά, κρεμάνε μες στην αντηλιά, Βολανάκη...

Tuesday, March 17, 2009

Μεγάλοι Έλληνες ΙΙΙ: Του κωλ(οκοτρών)ου επεισόδιο


Και για να μη σου περάσει από το μυαλό ότι μπορεί να έχασα το κολοκοτρωνοεπεισόδιο χτες βράδυ, αναγνώστη, διάβασε και τα χθεσινά:
Πρώτα απ' όλα ξέχασα να γράψω νωρίτερα γι' αυτό γιατί είχα να βαρεθώ τόσο παρακολουθώντας μια οθόνη, από τον ΄Αλέξανδρο΄ του Όλιβερ Στόουν, που τον ψιλοπήρα στη μάχη της Ισσού και ξυπνάω και βρίσκω το στρατηλάτη στις Ινδίες να κοιτιέται μες στα μάτια (σου μίλάω για κάρφωμα κανονικό) μ' έναν ελέφαντα. Πέντυε όνειρα είχα δει μέχρι να κάνει την απόσταση Ιράν-Ινδία, που όσο να πεις δεν είναι και Μοναστηράκι-Θησείο.
Που λες από το κολοκοτρωνοεπεισόδιο λίγα μου μείνανε, καθώς τα' σκιαζε η βαρεμάρα και τα πλάκωνε η βλακεία, δια στόματος παρουσιάστριας ειδήσεων που κάτι μου λέει ότι θέλει πολύ να γίνει ένα υβρίδιο Χούκλη και Στάη (απ' τη Στάη το μαλλί μόνο) αλλά δε μ' έπεισε!
Το μόνο που μου 'μεινε επειδή πέθανα στα γέλια με το μέγεθος της μαλακίας ήταν ότι ο γέρος του Μωριά ήταν και πολύ περιζήτητος γαμπρός στη Μεγαλόπολη του 18ου αιώνα, κάτι σαν Τζουντ Λω με μουστάκι, και κακιώσανε όλες οι άλλες τσούπρες όταν παντρεύτηκε μια. Ότι ας πούμε το πρόβλημά της τής βλάχας του 1790 δεν ήτανε να επιβιώσει και να φτάσει τα 30 χωρίς να τη βιάσουν, πουλήσουν ή στείλουν χανούμισσα στον Αλή Πασά, αλλά να πάρει το γαμπρό-κελεπούρι!
Άσε τις παιδικές αναμνήσεις της Σίας της Κοσσιώνη από το σχολείο. Ότι, λέει, παρουσίασε το κολοκοτρωνοεπεισόδιο επειδή μόνο αυτόν το μουστακαλή από όλα τα πορτρέτα που είχαν στο δημοτικό ξεχώριζε ανάμεσα στους άλλους. Αντί να κοιτούσε να βρει κάνα πρώτο γκομενάκι να της πιάσει κάνα μπούτι δηλαδή, αυτή καψουρεύτηκε τον Κολοκοτρώνη μπούστο! Και πάλι καλά να λες, αναγνώστη, γιατί άμα ξεχώριζε την εικόνα του Χριστού πάνω απ' την έδρα θα είχε κουβαλήσει το συνεργείο σε Γολγοθές, Βηθεσδά και θάλασσες της Γαλιλαίας; Και θα 'χαμε μετά το Λιακόπουλο να ωρίεται 'Ιησούς Χριστός, ένας Μεγάλος Έλληνας και με τη βούλα του Σκάι';
Απαπα, χίλιες φορές τα Δερβενάκια που τo' χω κι όλας. Αν και, να την πω την αμαρτία μου, αν ήταν να δω τη Σία ΧουκλοΣτάη να μαλλιοτραβιέται με τους Αρμενοπατριάρχες για να μπει στον Πανάγιο Τάφο ή να περπατάει πάνω σε μίνι στρώματα θαλάσσης στη Νεκρά Θάλασσα, δε θα κοιμόμουνα στην προβολή της εκπομπής. Μια φορά γίνονται αυτά.
Δημοτικό της ημέρας (και παραλογή μη σου πω):
Καβάλα πάει στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάει,
τα νούμερα δεν έρχονται, κι ας είναι η νέα Στάη
(παραλαγή του Μωρέως: κι οδύρονται στο Σκάι)

Του Αγίου... ανήμερα


Του Σεντ Πάτρικ ανήμερα, σήμερα, αναγνώστη, και η Ιρλανδική θάλασσα θα' χει γίνει ωκεανός από Γκίνες (τη μπύρα, βρε άμαθε στο αλκοόλ αναγνώστη, όχι το βιβλίο). Μεγάλη η χάρη του λοιπόν του Αγίου Πατρικίου και βοήθειά μας επίσης και λέω να θέσω ένα ψιλοφιλοσοφικό ερωτηματάκι εδώ που κάθομαι κι απελπίζομαι τώρα εδώ, ο μετακαβαφικός:
Εμείς (ως λαός και έθνος γιατί όχι;) γιατί δεν έχουμε κάποιον προστάτη άγιο; Δηλαδή καλύτεροι είναι οι Ιρλανδοί με το Σεντ Πάτρικ, οι Άγγλοι με τον Αι-Γιώργη πάντα καβάλα στ΄άλογο (εμ, καβάλα θα διαλέγανε οι Άγγλοι άγιο, αναγνώστη, τι θα διαλέγανε, ποδαράδα;), οι Σλάβοι ΚυριλλοΜεθόδιο, και ούτω καθεξής οι πολιτισμένοι -λέμε τώρα λαοί της χριστιανικής Δύσης και Ανατολής; Εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε; Εκτός κι αν με το χαρακτήρα που΄χουμε δε μας ήθελε κανείς θα μου πεις αναγνώστη, και θα σε πιστέψω γιατί και δίκιο θα΄χεις.
Κοίτα να δεις όμως πως αλλάζουν τα πράγματα ε; Στην αρχαιότητα σκοτωνόντουσαν οι θεοί ποιος θα μας πρωτοπάρει (εξου και καβατζώσαμε και την ελιά απ΄τη θεά Αθηνά που΄ταν πιο λαρτζ από το γιούφτο τον Ποσειδώνα, που τι να τον κάνουμε το λάκκο με τα λασπόνερα πάνω στο γκρεμνό;) και τώρα στο φτύσιμο;
Α, επειδή αυτό καθόλου δε μουπάει, θα προτείνω στην Ιερά τη Σύνοδο τώρα που θα ξαναπάρουν πίσω τον Άγιο πρώην Αττικής Παντελεήμονα, αυτόν ντε με το ένα εκατομμύριο ευρώ για μια ώρα ανάγκης στην οφσόρ και με τις γκέι περιπέτειες με τους μπιντέδες, αν γίνεται να μας αναλάβει αυτός. Αν πάλι δε γίνεται, και πρέπει ντε και καλά να μας μανατζάρει άγιος κανονικός, προτείνω τον Αι-Βασίλη, που έρχεται μόνο μια μέρα το χρόνο, φέρνει και δώρα, και τι ζητάει ο κακομοίρης, άντε ένα μελομακάρονο, κι έξω απ΄την παράγκα. Αν με τη σειρά του κι αυτός αρνηθεί, τότε προτείνω τον Άγιο Σώστη, που του΄χουμε και έτοιμη εκκλησία στη Συγγρού, άσε που μόνο ένας τέτοιος χρειάζεται στη μιζεροφάση που΄χουμε πέσει. Κάποιος να μας σώσει. Και άμα φάμε και τρίτο άκυρο, τον Άγιο Μαυρίκιο, να την κάνουμε όλοι για εκεί, να κουλάρουμε, να μαυρίσουμε κι όλας.

Tuesday, March 10, 2009

Μεγάλοι Έλληνες ΙΙ: Πλάτων Ζουζούνης


Μιράκολο, μιράκολο, αναγνώστη! Η Υπατία δεν πέθανε ποτέ, το πνεύμα της Μαρίας Κιουρί δεν έσβησε, το δε φάντασμα της Σιμόν ντε Μποβουάρ σταματήσε να το αναζητάτε! Βρεθήκαν και τα τρία συγχωνευμένα και μετα-μετενσαρκωμένα στην επί ξυρού ακμής της μεταχεγκελιανής φιλοσοφίας διανοήτρια Πέμη Ζούνη, η οποία χτές, στο δεύτερο επεισόδιο των Μεγάλων Ελλήνων, μας παρουσίασε με δόξα και τιμή τη ζωή του Πλάτωνος . Ναι, ναι, αυτουνού με τα μούσια και την Ακαδημία.
Δε θέλω κακεντρεχή σχόλια, αναγνώστη, δηλαδή εσύ καλύτερος θα ήσουνα; Τι θα πει από πού κι ως πού η επιδαύρεια ηθοποιός να διδάσκει διαλεκτική και σωκρατικό λογισμό για τα μάτια του τηλεθεατή σε δεκαεξάχρονα που μαζέψανε με 15 ευρώ την ώρα απ΄το δρόμο; Και κοινωνική πολιτική έκανε η μεταφιλόσοφος Πέμυ, σε πληροφορώ, διότι με την ανεργία που μαστίζει τη γενιά των 700, γλίτωσε 10 πλατωνικούς νεανίες από το έγκλημα, και την τιμωρία σαφώς.
Και γιατί δεν είναι πλατωνική η Πέμυ, αναγνώστη, δεν το πολυκατάλαβα το τελευταίο; Θα ξεχάσω την πλήρως αποτυχημένη -λόγω συγκυριών πάντα, μη νομίζεις- υποψηφιότητά της ως δημοτικού συμβούλου στο πλευρό του γίγαντα της πολιτικής Χρηστάρα Παπουτσή, από την Κολλιάτσου βεβαίως βεβαίως; Τι νόμιζες, άσπλαχνε αναγνώστη, ότι η Πέμυ το΄κανε για ιδιοτελείς λόγους; Σαν και τα μούτρα σου νομίζεις είναι η δεύτερη Κατίνα Παξινού μας, να μην πω και Αιμίλιος Βεάκης; Αν, βρε, είχε εκλεγεί η διανοήτρια Πέμυ δημοτικιά σύμβουλος τότε, θα εφήρμοζε την ιδεατή Πολιτεία του Πλάτωνα, που περιγράφει στο ομώνυμο έργο ο άμοιρος φιλόσοφος, κι εσύ θα ζούσες σε μια ιδεατή Νεφελοκοκκυγία. Αλλά αγρόν ηγόραζες, τότε και μου ψήφισες τη δίμετρη Ντόρα και οι Σκοπιανοί κοντεύουν να ονομάσουν το δημοτικό πάρκο τους Ακρωτήρι Χανίων. Τώρα βέβαια θα μου πεις εδώ δεν κατάφερε ο ίδιος ο Πλάτων να εφαρμόσει το διανικό του πολίτευμα, θα το κατάφερνε η Πέμυ; Και εδώ είναι το λάθος σου, μικρόμυαλε αναγνώστη. Διότι η νέα Χάιντεγκερ-Χέγκελ-Κίρκεγκααρντ και βαρώνος Μυνχάουζεν σε ένα μη σου πω έχει θητεύσει δίπλα σε σκηνοθέτες-σεναριογράφους γίγαντες της διανόησης. Τι Ταρκόφσκι και παπαριές, Χάρης Ρώμας (χριστουγεννιάτικο επεισόδιο Μεν και Δεν πριν 15 χρόνια) και το αποκορύφωμα, ο Κισλόφσκι των μεταφροϋδικών Χριστόφορος Παπακαλιάτης. Και τολμάς και διατείνεσαι ότι ένα τέτοιο κράμμα δεν είναι ικανό να σου διδάξει Πλάτωνα;
Τι-βι Ζάπινγκ, βρε, και πολύ σου είναι, που μου θέλεις και Πλάτωνα. Και αν εκεί ανάμεσα στον Τηλεθεατή και το Τίβο που θα ξεφυλλίζεις, γιατί αυτά σου πρέπουν, πέσεις επάνω στη νέα Κορνηλία Καστοριάδη με κουπ Φιλαρέτης Κομνηνού (που όλες αυτές μοιάζουνε πάνω κάτω, θα το χεις παρατηρήσει μάλλον) θα κλάψεις με μαύρο κλάμα, που επίσης σου αξίζει, καθώς θα αντιληφθείς την ανιδιοτέλεια και την προσφορά της φιλοσόφου στο ευρύ κοινό και την τέχνη, που δεν κραττιέται μακριά από τις αμόρφωτες και κυρίως αφιλοσόφητες μάζες η Πεμάρα.
Άντε, μάτια μου, και μετά το πλατωνοεπεισόδιο περιμένω τη Μάρθα Καραγιάννη να παρουσιάσει τη ζωή του Ευκλείδη.

Ωδή της ημέρας:
Είμαι γυναίκα του μυαλού, όλα τα υπολογίζω,
του Καντ είναι παιδί πιστό, μα βλέπω και το Ρίίίίίίζο!

Sunday, March 8, 2009

Η μέρα της μαρμότας


Ημέρα της γυναίκας σήμερα, αναγνώστη, και έχω προβληματιστεί ως προς τη ήσσονα σπουδαιότητα που καταλογίζει αυτή η ανεύθυνη κυβέρνηση στην εν λόγω εορτή.

Διότι σκέψου, παρ΄ότι Κυριακή πρωί, τις άλλες δυο μέρες του έτους που θυμόμαστε και ευαισθητοποιούμαστε πάνω σε άλλες δυο καταραμένες αρρώστιες που έχουν χτυπήσει ανελέητα το ανθρώπινο γένος: το Έιτζ 1η Δεκεμβρίου και κάποιες μορφές καρκίνου διάσπαρτες καρκινικά μες στο χρόνο. Και σε ρωτάω, για τα άλλα δυο κάνουμε συναυλίες, τηλεμαραθώνιους και βγαίνουμε στους δρόμους για να καταφέρουμε την εξάλειψή τους, και για τις γυναίκες μόνο τζάμπα εισιτήρια στο μετρό; Αυτό το πολύ πολύ να βοηθήσει στην εξαφάνισή τους για κάνα τρίωρο από το σπίτι. Χρειάζονται πιο ριζικά μέτρα, κύριε Καραμανλή! Αναλάβετε επιτέλους τις ευθύνες σας ως κυβερνήτης αυτού του τόπου!
Ερώτημα της ημέρας: Αν λάβουμε υπόψην ότι προκειμένου να έχεις συγκεκριμένη μέρα για να σε θυμούνται πρέπει να είσαι επιδημία, επανάσταση ή πρώην πρωθυπουργός, οι γυναίκες επιθυμούν να συνεχίσουμε να τις θυμόμαστε (μόνο) κάθε πρώτη Κυριακή του Μάρτη;
*Η βαρόνη Μάργκαρετ Θάτσερ που πληροί και τις τρεις παραπάνω προϋποθέσεις να μην απαντήσει!

Monday, March 2, 2009

Μεγάλοι Έλληνες Ι: που πήγε η Σλοβενία, οέο;


Μου΄χαν πάρει τ΄ αυτιά, αναγνώστη, με τους Μεγάλους Έλληνες, έχω και μια αδυναμία στην ιστορία και κατσικώθηκα να δω το πρώτο μεγάλο επεισόδιο αφιερωμένο σε έναν κατά την πολύ προσωπική μου άποψη πολύ μεγάλο Έλληνα, τον πρώτο -και τελευταίο- κυβερνήτη της Ελλάδας, και συνονόματο, Ι. Καποδίστρια. Κάτι δε μου΄ κατσε καλά όμως και εδώ θέλω τα φώτα σου. Είχανε λυσσάξει στα προεόρτια της Μεγάλης παραγωγής ότι ο παρουσιαστής του Καποδιστριοεπεισοδίου ντόκτορ Θάνος Βερέμης ταξίδεψε στον τόπο καταγωγής του άτυχου κυβερνήτη Capo D' Istria στη Σλοβενία. Βέβαια στο επεισόδιο που πριν δέκα λεπτά τελείωσε εικόνα δεν είδαμε από την κατά τα άλλα φιλόξενη, φίλη και σύμμαχο χώρα. Και αναρωτιέμαι, τώρα εγώ, με την κακοήθεια που με διέπει, αν ο κυρ-Θάνος -που μόνο παραπονεμένος δεν μπορεί να είναι- ο οποίος έκανε το ταξιδάκι του, πήγε στα ξενοδοχειάκια του, ήπιε τα κρασάκια του και μάτι δεν πήραμε από Σλοβενία μεριά, δικαιούται στο τέλος της εκπομπής σαν αμπελοφιλόσοφος να θέτει ρητορικά ερωτήματα για την ποιότητα της πολιτικής και το ήθος και το έθος του ελληνικού λαού σήμερα. Ένα ερώτημα θέτω κι εγώ σαν μεταΘανικός.

Εκτός κι αν δε μας είπε τίποτα επειδή στη Γιουροβίζιον οι Σλοβένοι δε μας δίνουν ούτε un point, οπότε σιγά μην κάτσει να σκάσει ο μπαρμπά-Θάνος, είπε σιγά μην τους διαφημίσω κι όλας τους αχώνευτους. Ή μπορεί πάλι να θυμήθηκε παλιά στα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα που οι Σλοβένοι μας αφήνανε πάντα πίσω, μια κουτσουλιά λαός. Α, καλά άμα είναι αυτό το δεύτερο, εγώ τον δικαιολογώ, καλά τους έκανε και την έφαγε τη Σλοβενία η μαρμάγκα απ΄το Καποδιστριοεπεισόδιο, έτσι για να μάθουνε οι αδικιορισμένοι οι Οστρογότθοι!*


*που ξέρω ότι δεν είναι Οστοργόγτθοι, αλλά διευκρινήσεις δέχομαι μόνο απ΄τον κυρ-Θάνο τον ταξηδευτή


Τραγούδι της ημέρας: ο κυρ-Θάνος έφυ(α)γε πολυταξιδεεεεεμέεεενος.....